W pracy przedstawiono analizę wpływu mieszanin paliwowych zawierających estry etylowe oleju rzepakowego (FAEE) na parametry pracy silnika o ZS. Badania przeprowadzono na silniku typu 2CA90 zainstalowanym na stanowisku dynamometrycznym. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że zastosowanie do zasilania mieszanek paliwowych zawierających 1-5% estrów etylowych kwasów tłuszczowych oleju rzepakowego powoduje zmianę parametrów energetycznych pracy silnika wysokoprężnego.

Niniejszy artykuł opisuje odrębne degradacje 5 olejów silnikowych pochodzących od różnych producentów, należących do tej samej klasy lepkościowej wg SAE. Analizowano kierunek oraz nasilenie zmian lepkości kinematycznej w temperaturze 40ºC oraz 100ºC. W ramach zaprezentowanego eksperymentu zostały obserwowane zmiany w olejach silnikowych występujące w trakcie rzeczywistej eksploatacji, w warunkach które można określić jako „trudne” tzn. częste uruchamianie silnika, jazda na krótkich odcinkach, przedłużona praca silnika na biegu jałowym. Oleje były eksploatowane w samochodach osobowych stanowiących jednolitą flotę 25 pojazdów. Lepkość kinematyczna wyznaczana była zgodnie z normą EN ISO 3104. Uzyskane zależności pozwoliły na opracowanie statystycznego modelu, umożliwiającego dokonywanie punktowych predykcji przeciętnych wartości lepkości kinematycznej dla zadanej wielkości przebiegu. Uzyskane wyniki mogą okazać się pomocne podczas podejmowania racjonalnych decyzji dotyczących okresu eksploatacji olejów silnikowych.

Celem opracowania była analiza zmian charakterystyk pienienia olejów silnikowych użytkowanych w warunkach jazdy miejskiej. W związku z realizacją sformułowanego celu oznaczono skłonność do pienienia oraz trwałość piany dla 23 próbek oleju, według normy ASTM D 892. Próbki oleju pochodziły z samochodów stanowiących jednolitą flotę pod względem: marki, typu oraz warunków pracy silnika. Zależności przebiegu eksploatacyjnego badanych samochodów, z ilością i trwałością piany, w przepracowanych olejach silnikowych sprawdzono poprzez zastosowanie wykresów rozrzutu z linią regresji, współczynnikiem korelacji oraz 95%-owym przedziałem ufności. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że skłonność do tworzenia piany dla olejów świeżych charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem. Największą skłonność do pienienia w temp. 24°C i 93°C (Sekwencja I i II) zaobserwowano dla dwóch (z pięciu) grup olejowych. Potwierdzono istotne statystycznie różnice pomiędzy przebiegiem badanych pojazdów a poziomami poszczególnych charakterystyk pienienia.