Ze względu na zaawansowanie technologiczne sprzętu medycznego, jego obsługą serwisową zazwyczaj zajmuje się producent sprzętu oryginalnego (OEM), co czyni go monopolistą w tym zakresie. Podczas gdy szpitalom zależy na wysokiej gotowości sprzętu przy rozsądnych kosztach obsługi, OEM dąży do maksymalizacji zysku poprzez sprzedaż rozszerzonej gwarancji na usługi serwisowe wielu klientom. Istnieją już badania, w których kwestię zawierania umowy o świadczenie usług serwisowych między OEM a szpitalami analizowano z zastosowaniem modelu Stackelberga. Jednak zwykle badania te zakładają, że stan po naprawie może być albo "jak fabrycznie nowy" albo"jak przed uszkodzeniem", co rzadko spotyka się w praktyce, zwłaszcza w przypadku placówek służby zdrowia i ich zaawansowanego technologicznie sprzętu. W związku z tym, w przedstawionej pracy, przyjęto uogólniony proces odnowy (GRP) do modelowania niepełnych napraw oraz opracowano metodę symulacji zdarzeń dyskretnych w celu znalezienia najlepszych strategii dla każdego gracza: OEM ustala ceny rozszerzonej gwarancji oraz konserwacji na żądanie, tak by zoptymalizować swój zysk; szpital natomiast ustala, którą opcję powinien wybrać. W pracy przedstawiono również przykład zastosowania omawianego podejścia z wykorzystaniem rzeczywistych danych zebranych z angiografu, który służy do obrazowania naczyń krwionośnych i diagnozowania chorób serca.